Statut Polskiego Czerwonego Krzyża

Humanitaryzm

Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, zrodzony z troski o niesienie pomocy rannym na polu bitywy bez czynienia jakiejkolwiek między nimi różnica, podejmuje zarówno na płaszczyźnie międzynarodowej, jak i krajowej wysiłki w kierunku zapobiegania we wszelakich okolicznościach cierpieniom ludzkim ich łagodzeniu.

Zmierza do ochorny życia i zdrowia oraz zapewnia poszanowanie osobowości człowieka. Przyczynia się do wzajemnego zrozumienia, przyjaźni i współpracy oraz do trwałego pokoju między wszystkimi narodami.

Bezstronność

Nie czyni żadnej różnicy ze względu na narodowość, rasę, wyznanie, pozycje społeczną lub przekonanie polityczne. Zajmuje się wyłącznie niesieniem pomocy, kierując się ich potrzebami i udzielając pierwszeństwa najbardziej naglących przypadkach.

Neutralność

W celu zachowania powszechnego zaufania Ruch powstrzymuje się od uczestwnictwa w działaniach zbrojnych oraz - w każdym czasie - w sporach natury policznej, rasowej, religijnej lub ideologicznym.

Dobrowolność

Ruch niesie pomoc dobrowolnie, kierując się chęcią osiągania jakiejkolwiek korzyści.

Jedność

W każdym kraju działa tylko jedno stowarzyszenie Czerwonego Krzyża albo Czerwonego Półksiężyca. Powinno ono być otwarte dla wszystkich i obejmować swoją humanitarną działalnością obszar całego kraju.

Powszechność

Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, które wszystkie stowazyszenia mają równe prawa i obowiązek niesienia  sobie nawzajem pomocy, obejmuje swoją działalnością cały świat.

Założyciel PCK

Henryk Dunat ur. 8 maja 1828 w Genewie. Zmarł 30października 1910 w Heiden.

Urodził się w protestanckiej urodzinie kupieckiej. Od wczesnej młodości stykał się z ludzką nędzą, towarzysząc matce w odwiedzaniu najbiedniejszych mieszkańców Genewy - chorych, kalekich i umieających.

26 października 1863, z inicjatywy Dunanta, Komitet Pięciu zwołał do Genewy międzynarodową konderencję, w której wzięło udział 14 oficjalnych delegacji krajów europejskich oraz wielu obserwatorów. Większość idei Henrego Dunanta została zaakceptowana, m.in. powołanie narodowych komitetów pomocy rannym, ochorna personelu medycznego podczas działań wojennych i wspólny znak ochronny - czerwony krzyż na białym tle.

 29 października  1863 - Uznano za dzień powstania Czerwonego Krzyża.